Słów kilka o naszych Oratorianach

Mineło wiele czasu odkad spotkałyśmy sie z nimi po raz pierwszy. Zastanawiałam sie jak Wam ich przedstawic i pewnego dnia poprosiłam ich, żeby oni sami to zrobili piszac kilka słów o sobie i swoich rodzinach i swoich marzeniach.

Osoby przedstawione poniżej to grupa osób z którymi spedzamy najwiecej czasu, pomagajace nam w codziennej pracy oratoryjnej.  Sa żywym dowodem na to jak wiele moze zmienić w naszym życiu każdy napotkany czlowiek, jak bardzo nas ubogaca każda zawarta przyjaźń.

Geremias

16 lat, ma 6 rodzeństwa, mieszka z rodzicami. Jest osobą która zna wszystkich i wszędzie. Pogoda ducha i uśmiech przekona każdego kto staje na drodze.  Zdolny i pracowity uczeń, obecnie przewodniczący samorządu uczniowskiego w jednej ze szkół średnich. Jak sam mówi poprzedni rok był dla niego bardzo ważnym rokiem w życiu – przyjął chrzest i pierwszą komunię świętą. Jest dla nas taką iskierką Ducha Świetego, który działa wszędzie. Zaś dla swoich kolegów jest żywym przykładem na to, że w każdym momencie pomimo przeciwności można wiele zmienić w swoim życiu.

Juana

17 lat, ma trójkę rodzeństwa, mieszka z mamą i ojczymem, jej tata mieszka z drugą rodziną mieszka w Limie. Juana jest osobą bardzo wesołą i życzliwą dla wszystkich, ma wielu przyjaciół w całym miasteczku.  Prawie każdego dnia wędruje z nami do różnych oratoriów, a nawet zastępuję nas w czasie naszej nieobecności. Bardzo lubi przedmioty ścisłe, lubi matematykę i zajęcia techniczne. Nie sprawi jej trudności opieka nad 20 dzieci, ani skonstruowanie prostej lampy, którą można używać na nieoświetlonych drogach S.L.  W przyszłości chciałaby pojechać na misje i pomagać potrzebującym. Być może kiedyś spełni się także jej drugie marzenie i zostanie zakonnicą.

„Życie jest piękne i szczęściwe, gdy jesteśmy blisko Boga”.

Paquita

12 lat, ma 3 rodzeństwa, mieszka z tatą i młodszym rodzeństwem. Jest naszym najmłodszym i jednocześnie najbardziej oddanym animatorem . Jest także ministrantką w parafii. Nikt nie wierzy jej, że ma zaledwie 12 lat. Paquita jest osobą zawsze pogodną, spokojną, pracowitą  i odpowiedzialną, bardzo lubianą przez wszystkich. Jest takim ‘dobrym duchem’, który odnajdzie się w każdych warunkach. Jej sytuacja rodzinna podobnie jak innym dzieci jest trudna i skomplikowana, jednakże Paquita zawsze znajdzie siły na uśmiech i pomoc drugiemu. W przyszłości chciałaby zostać lekarzem lub adwokatem, aby móc jeszcze lepiej pomagać innym.

Saly

16 lat, ma 3 rodzeństwa, mieszka na przemian w domu mamy lub z rodziną siostry. Roześmiana i rozgadana, zawsze w centum wydarzeń. Jej śmiech zapamięta każdy, tak szczery i zaraźliwy, słyszalny nawet z bardzo daleka. Za względu na sytuację rodzinną straciła kilka lat szkolnych, ale obecnie z niesłabnącym entuzjazmem zgłębia tajniki wiedzy w szkole średniej. Świetnie odnajduje się w towarzystwie zarówno wśród oratoryjnej młodzieży jak i wśród młodszych dzieci podczas zabaw w innych oratoriach. Jest świetnym kompanem i oddanym pomocnikiem.

Co zadziwiające do oratorium i do parafii trafiła zaledwie kilka miesięcy temu i bardzo szybko stała sie jego nieodłączną częścią, bez Saluci to miejsce nie byloby takie same. Od tego roku przygotowuje się do sakramentu chrztu.

Jest jedna rzecz której Saly nie lubi – nuda. Chętnie angażuje się  i pomaga we wszystkim co organizujemy, bo jak sama mówi „trzeba w życiu coś robić, żeby być szczęśliwym i nie być aburrida”.

Erika

17 lat, ma 5 rodzeństwa, mieszka tylko z mamą, gdyż jej tata zmarł. Erika uwielbia poezję, muzykę i śpiew, sama pisze teksty. Po ukończeniu szkoły średniej chciałaby studiować medycynę lub weterynarię. Bardzo lubi pomagać innym i w przyszłości chciałaby zostać wolontariuszką misjonarką i pracować w Afryce.

„Śniłam, że życie jest radością, obudziłam się i zobaczyłam, że życie jest służbą, służyłam innym i zobaczyłam życie jest radością.

Jest koordynatorką ministrantów i w wolnych chwilach pomaga także w oratorium. Jak sama mowi niektóre rzeczy czasem są „trudne, ale nie są niemożliwe”.

Armando

19 lat, ma trójkę rodzeństwa, mieszka z rodzicami. Myśliciel i indywidualista, lubi czytać i pisać teksty, jednakże najwięcej radości sprawia mu przebywanie z innymi, wspólna praca i zabawa. Pracuje, chętnie pomaga w oratorium i uczestniczy w wieczornych warsztatach, które organizujemy. Uczy się gry na gitarze i j. angielskiego. Jak sam mówi : „Lubię każdego dnia uczyć się nowych rzeczy”. Chciałby poznać świat i ludzi na innych kontynentach. W tym roku planuje rozpocząć studia na administracji. Czasem używa przydomka Avatar, bo jak mówi każdy nadaje sens własnemu życiu i jest na swój sposób unikatowy.

Maycol

18 lat, ma piątkę rodzeństwa, mieszka z rodziną. Odważny i rezolutny, zawsze chętny do wspólnej pracy i zabawy. Wierny oratorianin – w grudniu otrzymał nawet tytuł „Siempre Presente – Zawsze Obecny”, gdyż przychodził do oratorium prawie codziennie przez 5 miesięcy naszej pracy. Obecnie jest animatorem pomagajacym nam w codziennej pracy w oratoriach. Czasem można go spotkać kierującego motokarem, ale w przyszłości chciałby studiować mechanikę samochodową.

To co najbardziej ceni w drugim człowieku to przyjaźń  i odpowiedzialność.

Moises

18 lat, ma trójkę rodzeństwa, mieszka w rodzicami. Spokojny, poważny i cierpliwy, a do tego zawsze chetny do pomocy. Ktoś potrzebuje rozmowy Moises chętnie wysłucha, ktoś potrzebuje towarzystwa lub chwili żeby razem pomilczeć także pomoże.  Przez dłuższy czas nie było go w S.L. ale jak już wrócił, bardzo szybko stał sie ważną częścią oratorium. Lubiany i szanowany przez młodszych i starszych, chetnie i bez oporów  zawiera nowe przyjaźnie, bo jak sam mówi „przyjaźń jest w życiu najważniejsza”.

Jhossy

14 lat, najstarsza z dwunastki rodzeństwa, mieszka z rodziną. Dekoratorka, tancerka i kreatorka mody, jednym słowem – artystka. Wraz ze starszymi dziewczynami  prowadzi od roku z zapałem grupę taneczną. W codziennym relacjach wszyscy cenimy jejserdeczność, szczerość, entuzjazm i urok osobisty. W przyszłości  chciałaby wyjechać na studia do Limy i zostać projektantem mody.

Jhossy jest osobą, która wie do czego dąży, wie jak wiele  wysiłku będzię ją to koszotwać i jednocześnie zawsze ma odwagę, aby realizować swoje marzenia.