Jak wygląda miesiąc misyjny na misjach? Całkiem zwyczajnie… Po dwóch miesiącach pobytu zdążyłam się już przyzwyczaić do codziennej rutyny powrotów z przedszkola i odrabiania lekcji, do widoku czerwonych gór, palm i „mydelniczek”-minitaksówek, zdążyłam się przyzwyczaić tego miejsca i jego mieszkańców – a ono zdążyło znaleźć sobie miejsce w moim sercu. I to przyzwyczajenie sprawia, że nie do końca umiem o tym wszystkim opowiadać, bo wszystko jest takie „normalne”. Dlatego nie będzie słów – będą obrazy. Od powrotów z przedszkola i wieczornego szykowania się do spania, przez tupizeńskie widoki i weekendowe zabawy aż do urodzinowej fiesty. Obrazy o tym, jak zwyczajne jest życie na misjach w domu dziecka.
Powroty z przedszkola z Camilo i Valentino. Chłopaki czekają, aż otworzą się drzwi hogaru (domu).
Wieczorne mycie zębów - dziewczyny w piżamach, prawie gotowe do spania.
Ale czasem nie chce się jeszcze spać, tylko ma się ogromną ochotę na trochę wygłupów.
Tarija - bo październik to miesiąc, w którym odebrałyśmy nasze karty pobytu, które twierdzą, że przez rok możemy być Boliwijkami ;)
Jesika, Alina i Helen, pewnego dnia troszkę chore - piją herbatę z miodem i cytryną, kiedy wszyscy pozostali są w szkole.
Lato się zbliża. A na ulicach niezmiennie charakterystyczne "mydelniczki" - minitaksówki.
Niedzielna zabawa w domek - w końcu to dzień, w którym zadań nie ma!
Valentino w swoim domku.
Niedzielna zabawa w kalambury animowana przez Marlenę.
Codziennie popołudniu jest tzw. sobre alimento, czyli podwieczorek - zazwyczaj jabłko, pomarańcza, ananas czy banan.
Sobre alimento innego dnia - tym razem wyjątkowe, bo jabłka były oblane czekoladą! Pyszne :)
Coraz lepsza pogoda sprzyja spacerom po okolicy - na zdjęciu jedna z atrakcji turystycznych Tupizy, Puerta del Diablo.
Alina
Yosi
Jhon
Chłopaki gotowi do tańców!
Brenda, Maria i Juliana
Starsze dziewczyny w przygotowanym przez siebie przedstawieniu.
A za chwilę - rock'n'roll
Raz, dwa, trzy i tańczymy!
Przekrój talentów jest naprawdę pełen!
A na widowni zasiadali wszyscy mieszkańcy i przyjaciele hogaru - cały nasz dom.
Absolwentka Inżynierii Materiałowej AGH, która kocha górskie szlaki (szczególnie te w Tatrach), śpiewa ze Scholą DA Na Miasteczku, czasem trochę pisze, niedawno wróciła z Japonii, a teraz postanowiła podzielić się swoimi talentami z mieszkańcami boliwijskich Andów.
Warning: Illegal string offset 'ile' in /home/platne/serwer74867/public_html/swm.pl/wp-content/plugins/wp-page-option/wp-page-option.php on line 396
Warning: Illegal string offset 'step' in /home/platne/serwer74867/public_html/swm.pl/wp-content/plugins/wp-page-option/wp-page-option.php on line 397
Powroty z przedszkola z Camilo i Valentino. Chłopaki czekają, aż otworzą się drzwi hogaru (domu).
Wieczorne mycie zębów - dziewczyny w piżamach, prawie gotowe do spania.
Ale czasem nie chce się jeszcze spać, tylko ma się ogromną ochotę na trochę wygłupów.
Tarija - bo październik to miesiąc, w którym odebrałyśmy nasze karty pobytu, które twierdzą, że przez rok możemy być Boliwijkami ;)
Jesika, Alina i Helen, pewnego dnia troszkę chore - piją herbatę z miodem i cytryną, kiedy wszyscy pozostali są w szkole.
Lato się zbliża. A na ulicach niezmiennie charakterystyczne "mydelniczki" - minitaksówki.
Niedzielna zabawa w domek - w końcu to dzień, w którym zadań nie ma!
Valentino w swoim domku.
Niedzielna zabawa w kalambury animowana przez Marlenę.
Codziennie popołudniu jest tzw. sobre alimento, czyli podwieczorek - zazwyczaj jabłko, pomarańcza, ananas czy banan.
Sobre alimento innego dnia - tym razem wyjątkowe, bo jabłka były oblane czekoladą! Pyszne :)
Coraz lepsza pogoda sprzyja spacerom po okolicy - na zdjęciu jedna z atrakcji turystycznych Tupizy, Puerta del Diablo.
Alina
Yosi
Chłopaki gotowi do tańców!
Brenda, Maria i Juliana
Starsze dziewczyny w przygotowanym przez siebie przedstawieniu.
A za chwilę - rock'n'roll
Raz, dwa, trzy i tańczymy!
Przekrój talentów jest naprawdę pełen!
A na widowni zasiadali wszyscy mieszkańcy i przyjaciele hogaru - cały nasz dom.
